Zaburzenia integracji sensorycznej
Zaburzenia integracji sensorycznej (SI) u dzieci mogą objawiać się na wiele różnych sposobów, w zależności od tego, które zmysły są nadwrażliwe, niedowrażliwe lub źle przetwarzane przez układ nerwowy. Oto najczęstsze symptomy, które mogą wskazywać na problemy z integracją sensoryczną:
1. Nadwrażliwość (hiperreaktywność) na bodźce
- Nie lubi dotyku – unika przytulania, mycia, czesania włosów, obcinania paznokci.
- Źle reaguje na hałas, np. zasłania uszy przy odgłosach odkurzacza, suszarki.
- Denerwują go metki, szwy w ubraniach.
- Nie lubi pewnych konsystencji jedzenia, unika „śliskich” lub „ziarnistych” potraw.
2. Niedowrażliwość (hiporeaktywność) na bodźce
- Nie zauważa, że się uderzył, nie czuje bólu jak inne dzieci.
- Szuka silnych doznań: uderza się, mocno się przytula, gryzie zabawki.
- Wydaje się “wygłuszony” – nie reaguje na wołanie, trudno nawiązać kontakt.
3. Problemy z równowagą i koordynacją
- Potyka się, przewraca, ma trudności z jazdą na rowerze, hulajnodze.
- Ma trudności z rzucaniem, łapaniem piłki, skakaniem.
- Źle znosi ruch – boi się bujania, zjeżdżalni, huśtawek.
4. Problemy z planowaniem ruchowym (tzw. dyspraksja)
- Trudność z ubieraniem się, zapinaniem guzików, wiązaniem butów.
- Niechęć do rysowania, wycinania – słaba motoryka mała.
- Ma trudności z nauką nowych ruchów (np. taniec, sekwencje ćwiczeń).
5. Problemy z koncentracją i zachowaniem
- Wydaje się nadpobudliwe lub przeciwnie – apatyczne, „zamyślone”.
- Trudności z koncentracją w przedszkolu/szkole.
- Przejawia impulsywność, szybko się frustruje.
Jeśli zauważysz kilka z powyższych objawów u dziecka, warto skonsultować się z terapeutą integracji sensorycznej, psychologiem dziecięcym lub neurologopedą. Diagnoza zaburzeń SI odbywa się na podstawie szczegółowej obserwacji i testów klinicznych.
